Siddhartha - Σιντάρτα
του Hermman Hesse
Ανακαλύψτε ξανά το νόημα της ζωής μέσα από αυτό το κλασικό μυθιστόρημα
Σύνοψη
Το "Siddhartha" είναι ένα κλασσικό μυθιστόρημα που ασχολείται με το πνευματικό ταξίδι της προσωπικής ανακάλυψης ενός "χαϊδεμένου" πρίγκιπα ονόματι Σιντάρτα, κατά την εποχή του Βούδα. Μέσα από τα βάθη του ασκητισμού στα ύψη της εγκόσμιας επιτυχίας, το μυθιστόρημα ανιχνεύει το μονοπάτι ενός ανθρώπου που αναζητεί τη φώτιση, παίρνοντας τον δρόμο που είναι λιγότερο ταξιδεμένος.
Για ποιον είναι:
Για αυτούς που θέλουν να μάθουν για αυτό το κλασικό κείμενο
Για αυτούς που αναζητούν ιστορίες συγγενών ψυχών
Για όποιον ενδιαφέρεται για εναλλακτικά οράματα για την κοινωνία, τη θρησκεία, την επιτυχία και τις σχέσεις
Σχετικά με τον Συγγραφέα:
Ο Έρμαν Έσσε (Hermann Hesse), γεννήθηκε στο Καλβ της Βυρτεμβέργης το 1877, ήταν Ελβετο-Γερμανός λογοτέχνης και καλλιτέχνης. Ξεκίνησε να εργάζεται ως βιβλιοπώλης και, παράλληλα, συνέγραφε. Έγινε γρήγορα γνωστός με τα ποιήματα και τα μυθιστορήματά του. Τιμήθηκε με τα Βραβεία Γκαίτε και Νόμπελ Λογοτεχνίας και αργότερα με το βραβείο Ειρήνης του Γερμανικού Συνδέσμου Εμπορίας Βιβλίων. Στα έργα του (Ντέμιαν, Σιντάρτα, Ο λύκος της στέππας, κ.α.) συναντώνται συχνά μοτίβα του γερμανικού ρομαντισμού, θέματα από την ινδική και κινεζική φιλοσοφία και ψυχαναλυτικές θεωρίες.
Εισαγωγή
Τι θα κερδίσω;
Θα ανακαλύψετε την ομορφιά μιας ιστορίας που έχει εμπνεύσει γενιές και γενιές
Υπάρχουν λίγα μυθιστορήματα που έχουν εμπνεύσει τόση αφοσίωση και συζήτηση όσο ο Σιντάρτα. Η ιστορία ενός αναζητητή στο μονοπάτι προς τη φώτιση που έζησε την εποχή του Gotama Buddha. Από προνομιούχο παιδί μέχρι πειθαρχημένος ασκητής, από πλούσιος έμπορος μέχρι ταπεινός βαρκάρης, η ιστορία του ενέπνευσε γενιές να κοιτάξουν προς τα μέσα τους για να βρουν το μονοπάτι προς τη σοφία. Πόσο αξιοσημείωτο είναι ότι δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά το 1922, μεταξύ δύο από τους πιο καταστροφικούς πολέμους του περασμένου αιώνα, από έναν μυθιστοριογράφο γνωστό για την κριτική του στη θρησκεία, την εκπαίδευση και τον καπιταλισμό. Ελάτε λοιπόν σε ένα ταξίδι που οδηγεί εκεί που κανείς δεν μπορεί να καθοδηγήσει - και ανακαλύψτε τη λεπτή, βαθιά ομορφιά του στην πορεία.
Κεφάλαιο #1
Ένα ταξίδι ξεκινά
Ο όμορφος γιος ενός σεβαστού βραχμάνου, ο Σιντάρτα, μεγάλωσε αγαπητός από όλους. Ο πατέρας του θαύμαζε την ευφυΐα και την προθυμία του να μάθει και τον φανταζόταν να εξελίσσεται σε σοφό ιερέα. Η μητέρα του αγαπούσε τη χάρη και την ομορφιά του γιου της και η καρδιά της χτυπούσε πιο δυνατά κάθε φορά που την χαιρετούσε. Είδε το μέλλον του στα ερωτευμένα βλέμματα των νεαρών γυναικών που παρατήρησαν την ώριμη ομορφιά και τη φυσική χάρη του Σιντάρτα. Ο καλύτερος φίλος του Govinda, μεγάλωσε μαζί με τον Siddhartha σε αυτό το όμορφο περιβάλλον, θαυμάζοντας πάρα πολύ τον φίλο του. Ο Γκοβίντα αγαπούσε τις σκέψεις του Σιντάρτα, το υψηλό πνεύμα του και την ισχυρή, αλύγιστη θέλησή του. Ο Γκοβίντα είδε στον φίλο του κάποιον άξιο, γεμάτο ακεραιότητα. Αποφάσισε, από όταν ήταν αγόρι ακόμα, ότι όπου κι αν ζούσε ο φίλος του στη ζωή, ο ίδιος του θα τον ακολουθούσε πρόθυμα.
Ωστόσο, ο Σιντάρτα δεν ένιωθε καθόλου αυτόν τον θαυμασμό για τον εαυτό του. Οι καθημερινές τελετουργίες των προσευχών και των προσφορών στους θεούς έμοιαζαν κούφιες. Κενές κινήσεις που επαναλαμβάνονταν από άδειες ψυχές. Η ανάγνωση των ιερών κειμένων έμοιαζε εξίσου βαρετή. Κανένας δεν μπορούσε να τον βοηθήσει να καταλάβει πώς να πλησιάσει το Άτμαν, την ενδότερη πηγή της αληθινής σοφίας. Αυτή η απουσία τροφοδότησε μια αυξανόμενη απογοήτευση και δυσαρέσκεια στο νεαρό βραχμάνο, καθώς η δίψα του για γνώση από πρώτο χέρι αντιμετωπίστηκε με ατελείωτες τελετουργίες και παραδόσεις. Αλλά, μια ομάδα Σαμάνων, περιπλανωμένων ασκητών, πέρασε μια μέρα από το χωριό του. Αυτοί οι άγιοι άνδρες είχαν αφήσει πίσω τους όλα τα επίγεια αποκτήματα για να κατοικήσουν στο διαλογισμό και την αυταπάρνηση. Ενθαρρυμένος από αυτό που είδε, ο Σιντάρτα αποφάσισε να αφήσει την οικογένειά του, το σπίτι του και όλα όσα είχε γνωρίσει ποτέ για να τους ακολουθήσει.
Την παραμονή της αναχώρησής του, ο νεαρός Σιντάρτα έπρεπε να πάρει την άδεια του πατέρα του για να φύγει, την οποία κέρδισε μόνο μέσω μιας επικής αντιπαράθεσης. Απελευθερωμένοι από τις οικογενειακές υποχρεώσεις, ο Σιντάρτα και ο Γκοβίντα φεύγουν για να συναντήσουν τους περιπλανώμενους Σαμάνους. Στο δάσος, οι δυο τους μαθαίνουν να ξεπερνούν την πείνα, τη δίψα και τον πόνο. Ντυμένοι με απλά πανιά, κοιμούνται στην ύπαιθρο και προσεύχονται για το φαγητό τους, ο Σιντάρτα και ο Γκοβίντα διαλογίζονται μέχρι να υπερβούν το φυσικό, να εκμηδενίσουν την πείνα και την κούρασή τους, ακόμη και να βιώσουν το θάνατο. Αλλά, με το μυαλό του πάντα ανοιχτό και ανήσυχο, η δυσαρέσκεια του Σιντάρτα μεγαλώνει. Αυτοί οι άγιοι άνθρωποι, αυτοί οι Σαμάνοι, έχουν κατακτήσει τον έλεγχο του φυσικού, αλλά ακριβώς όπως ο Σιντάρτα, δεν κατάφεραν να έρθουν πιο κοντά στη σοφία. Εκμυστηρεύεται στον Γκοβίντα την επιθυμία να αφήσει αυτό το μονοπάτι, βρίσκοντάς το επίσης κενό. Στη συνέχεια, νέα για έναν άλλο δάσκαλο, φωτισμένο, φτάνουν στους δύο φίλους στο δάσος. Για άλλη μια φορά, αφήνουν τα πάντα πίσω τους για να αναζητήσουν τη σοφία από αυτή τη νέα πηγή.
ΑΝΑΛΥΣΗ
Τα πρώτα κεφάλαια δίνουν μια ζωντανή εικόνα του νεαρού Σιντάρτα, της οικογένειάς του και της προνομιούχας ανατροφής του. Τα πάντα στον χαρακτήρα του, η φυσική του χάρη και η ευφυΐα του τον χαρακτηρίζουν για μεγαλεία. Αγαπητός από όλους, ένα λαμπρό μέλλον έχει σχεδιαστεί γι 'αυτόν. Αλλά, ο Σιντάρτα, από τις πρώτες του αναμνήσεις, αναζητούσε κάτι άλλο. Μπορούσε να αισθανθεί την ουσία του θείου μέσα του, αλλά όλες οι θρησκευτικές τελετές, διδασκαλίες και πρακτικές δεν τον έφερναν πιο κοντά σε αυτό. Ακόμη χειρότερα, έβλεπε τους επιτυχημένους βραχμάνους γύρω του ως άπληστους, αδαείς και διεφθαρμένους. Κανείς, όπως φαίνεται, δεν θα μπορούσε να διδάξει τον νεαρό.
Με αυτόν τον τρόπο, το μυθιστόρημα δημιουργεί μια ευρύτερη παραβολή. Ο συγγραφέας σχεδιάζει προσεκτικά ένα πορτρέτο του κενού της θρησκείας, της εκπαίδευσης και της παράδοσης για αυτούς που αναζητούν τη σοφία. Μέσα από τα μάτια του Σιντάρτα, βλέπουμε ότι τα βάσανα του κόσμου προκαλούνται από την έλλειψη ακεραιότητας. Είτε πρόκειται για ιερείς στο ναό, είτε για εμπόρους στην αγορά, ο Σιντάρτα βλέπει έναν κόσμο που φαίνεται αποκομμένος από το θείο. Εκείνη τη στιγμή συναντά τους περιοδεύοντες αγίους, οι οποίοι φαίνεται να έχουν βρει τον τρόπο να ξεπεράσουν τις ακραίες στερήσεις. Ωστόσο, η κατάκτηση του σώματος δεν τους έφερε πιο κοντά. Ζώντας με αυταπάρνηση, του διδάσκει πολλές εσωτερικές δεξιότητες, αλλά δεν σβήνει τη δίψα του πνεύματός του. Είναι η έλλειψη σοφίας των δασκάλων του που τον οδηγεί για άλλη μια φορά να αφήσει τα πάντα πίσω του.
Κεφάλαιο #2
Το πιρούνι στο δρόμο
Αφήνοντας τους σαστισμένους και θυμωμένους Σαμάνους, ο Govinda και ο Siddhartha ξεκινούν για να βρουν τον νέο δάσκαλο, ο οποίος ήδη κερδίζει οπαδούς, κατά χιλιάδες. Βρίσκοντάς τον έξω από την πόλη σε ένα καταπράσινο άλσος, οι δυο τους εντοπίζουν εύκολα μέσα στο πλήθος. Ένας απλός άνθρωπος με κίτρινη ρόμπα, φαινόταν στον Σιντάρτα ότι αυτός ο άνθρωπος αποτελούσε παράδειγμα των διδασκαλιών του σε κάθε ματιά, σε κάθε βήμα, σε κάθε χειρονομία των δακτύλων του και στην τελειότητα της ηρεμίας του. Αλλά, αν και ο Σιντάρτα τον βρίσκει σαγηνευτικό να παρατηρεί, είναι λιγότερο πρόθυμος να ακούσει τις διδασκαλίες του. Έχοντας ήδη αποφασίσει ότι κάθε ομιλία που μπορεί να ειπωθεί, δεν μπορεί να είναι πραγματική διδασκαλία, ο Σιντάρτα ακούει συγκρατημένος, τα λόγια του Γκοτάμα. Αλλά, ο Γκοβίντα είναι ενθουσιασμένος και ορκίζεται να ακολουθήσει τον Γκοτάμα, ως μοναχός. Ο Γκοβίντα βρίσκεται σε απόγνωση επειδή ο Σιντάρτα έχει επιλέξει διαφορετικό δρόμο.
Φεύγοντας, ο Σιντάρτα βιώνει την πρώτη του αφύπνιση. Μυρίζοντας τα δέντρα, νιώθοντας τον ήλιο και βλέποντας την ομορφιά της φύσης γύρω του, εντυπωσιάζεται από μια συνειδητοποίηση. Για χρόνια προσπαθούσε να βρει σοφία σκοτώνοντας τις αισθήσεις – μέσω του διαλογισμού, της πείνας και του πόνου. Το λάθος του ήταν ότι σκέφτηκε ότι, η φωνή του θείου παρεμποδίστηκε κατά κάποιο τρόπο από το σώμα, όταν όλη η φύση γύρω του τραγουδούσε και δήλωνε ότι το Άτμαν, η σπίθα του θεϊκού, ήταν παντού. Τώρα, γνωρίζοντας ότι δεν είχε ζήσει ακόμα πραγματικά, δεν είχε ούτε καν αγαπήσει, και όμως παρ' όλα αυτά, προσπαθούσε να κατακτήσει τη σάρκα, ένιωθε ανόητος.
Στην πορεία, συνάντησε έναν ηλικιωμένο βαρκάρη δίπλα στο ποτάμι, του είπε για το σχέδιό του να πάει στην πόλη και να βρει το νόημα της ζωής. Στο δρόμο, ο Σιντάρτα πλησιάζει ένα καταπράσινο ιδιωτικό άλσος μέσα από το οποίο μεταφέρεται μια όμορφη εταίρα σε ένα στρώμα. Χαιρετώντας την όμορφη Kamala με ένα χαμόγελο στο πρόσωπό του, ορκίζεται να επιστρέψει μια μέρα σύντομα με ωραία ρούχα, όμορφα περιποιημένα και με δώρα γι 'αυτήν, αν η ίδια δεχόταν να του διδάξει τους δρόμους της αγάπης.
Σιγά-σιγά, ο Σιντάρτα χτίζει μια ζωή στην πόλη, ως μαθητής, ενός επιτυχημένου εμπόρου και εραστής της γοητευτικής Καμάλα. Η ικανότητά του να ακούει και να αγαπά τους ανθρώπους όπως είναι, τον κάνει δημοφιλή. Η πειθαρχία του τον βοηθά να πετύχει στις επιχειρήσεις. Η ομορφιά και η γοητεία του τον κάνουν αγαπητό στην Καμάλα και θαυμαστό από τους άνδρες. Αλλά, η ικανοποίηση του στις απολαύσεις της σάρκας, στο κρασί και στα τυχερά παιχνίδια και στην καλή ζωή, αρχίζουν να διαβρώνουν τον χαρακτήρα του.
ΑΝΑΛΥΣΗ
Καθώς η ιστορία βαθαίνει, το ταξίδι του Σιντάρτα εξερευνά διάφορες νέες κατευθύνσεις. Πρώτον, αντιμετωπίζοντας τους περιορισμούς της στέρησης και της άρνησης της σάρκας, δεν βρίσκει καμία σύνδεση με την αληθινή σοφία σε αυτό το μονοπάτι, ή από τους δασκάλους του Samana. Φεύγοντας για να αναζητήσει τον φωτισμένο, για τον Σιντάρτα ακόμη και αυτό δεν έχει πολλές υποσχέσεις. Κατανοώντας ότι η σοφία μπορεί να αποκτηθεί μόνο μέσω της βιωμένης εμπειρίας, ο Σιντάρτα ξεκινά να ζήσει και να αποκτήσει όσο το δυνατόν περισσότερη εμπειρία με τον κόσμο.
Και πάλι ο συγγραφέας αντλεί ισχυρές μεταφορές σχετικά με τα όρια της διδακτικής γνώσης και τη δύναμη της εμπειρίας. Οι ευσεβείς οπαδοί της θρησκείας μπορεί να περάσουν μια ζωή στην πιο ακραία στέρηση ή άρνηση της σάρκας, αλλά, και πάλι δεν θα βιώσουν τη φώτιση για τον εαυτό τους. Ακόμη και το να ακολουθούμε τις πιο τέλειες διδασκαλίες, όπως αυτές του Βούδα, δεν μπορεί να χαράξει το μονοπάτι ενός ατόμου προς τη σοφία.
Αγκαλιάζοντας τον κόσμο, στην αρχή, ο Σιντάρτα βρίσκει επιτυχία και ευχαρίστηση στις αναζητήσεις του. Σιγά-σιγά, όμως, χαλαρώνουν την πειθαρχία του είχε διδαχθεί από τους Samana, μαλακώνουν τη σκέψη του και παχαίνουν την κοιλιά του. Ο κοσμικός πλούτος του έχει δώσει την επιθυμία της καρδιάς του, αμέτρητες απολαύσεις και τον θαυμασμό πολλών. Αλλά επίσης θόλωσε τις αισθήσεις του, θόλωσε τη σκέψη του και τον έφερε ακόμη πιο μακριά από τον στόχο του: τη φώτιση.
Έτσι, ο συγγραφέας, επίσης, έχει τραβήξει τα όρια της κοσμικής επιτυχίας, ή της ρομαντικής αγάπης, για να δώσει νόημα και αξία στη ζωή. Στον αγώνα του Σιντάρτα να βρει την ειρήνη με τους δικούς του όρους, έχει αγκαλιάσει πολλά μονοπάτια, έπαιξε πολλούς ρόλους, κέρδισε και έχασε στις επιχειρήσεις και στο τραπέζι του τζόγου και είδε την ψυχή του να γίνεται βαριά και αδύναμη στη διαδικασία.
Κεφάλαιο #3
Ένα αδιέξοδο, μια νέα αρχή
Συνειδητοποιώντας ότι η ζωή του ως έμπορος τον είχε κάνει να παχαίνει και να θαμπώνεται, ο έρωτάς του με την Καμάλα έμοιαζει τώρα με τον ίδιο τον θάνατο. Το πλούσιο φαγητό και κρασί του είχαν συντρίψει την εσωτερική του φλόγα, η κάποτε ηθική του και ο αυτοέλεγχος που είχε διδαχθεί από τους Σαμάνους, είχαν γίνει σκιά. Πιστεύοντας ότι έχει σκοτώσει τη σπίθα της θεότητάς του, ο Σιντάρτα είναι αηδιασμένος με τον εαυτό του. Για άλλη μια φορά, φεύγει από αυτή την άνετη ζωή έχοντας μόνο τα ρούχα πάνω του. Οδηγημένος από απελπισία, βρίσκεται για άλλη μια φορά στο ποτάμι που είχε διασχίσει με τον ταπεινό βαρκάρη πριν από δεκαετίες. Ο Σιντάρτα κοιτάζει τώρα τα νερά του ποταμού και δεν αναγνωρίζει τον εαυτό του. Γέρος και χοντρός, τα μάτια του είναι κούφια, άδεια. Επιθυμώντας μόνο να αφήσει τον εαυτό του να πνιγεί, κουρνιάζει στην άκρη του νερού, ακούγοντας.
Όπως και δεκαετίες πριν, ο ποταμός γέμισε τις αισθήσεις του Σιντάρτα. Πολύ καιρό πριν, ήταν με το ξύπνημα. Αυτή τη φορά, με την ηχώ της απελπισίας του. Ακούγοντας πιο βαθιά, άδειασε στις όχθες του ποταμού και συνέχισε να ακούει. Τελικά, όταν μπόρεσε να ακούσει όλες τις φωνές που περιείχε το ποτάμι ταυτόχρονα, άκουσε μέσα του τον αρχέγονο ήχο που ξεκίνησε το σύμπαν – το ιερό om. Αφήνοντας αυτόν τον ήχο να γεμίσει το σώμα και το πνεύμα του, κοιμήθηκε βαθιά για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, καθώς η δύναμη του om τον ανανέωσε. Ξύπνησε δίπλα σε ένα οικείο πρόσωπο που τον παρακολουθούσε. Ο Γκοβίντα, μη αναγνωρίζοντας τον πρώην φίλο του, τον πρόσεχε. Μόλις ξύπνησε, ο Σιντάρτα ευχαριστεί τον έκπληκτο μοναχό με το όνομά του.
Ο Σιντάρτα ευχήθηκε στον Γκοβίντα ένα ήρεμο ταξίδι και του είπε για το δικό του σχέδιο, να μείνει δίπλα στο ποτάμι και να μάθει όλα όσα έχει να του προσφέρει. Λίγο αργότερα, συναντά ξανά τον βαρκάρη, τώρα πια πολύ μεγαλύτερος άνδρας, ο οποίος με δυσκολία τον αναγνωρίζει μετά από δεκαετίες. Δίνοντας στον βαρκάρη τα ωραία ρούχα του με αντάλλαγμα μια βόλτα, ο Σιντάρτα ξεκινά το νέο του ταξίδι. Αυτή τη φορά για να ζήσει στο απλό περιβάλλον της καλύβας του βαρκάρη, ακούγοντας το ποτάμι και μεταφέροντας τους ανθρώπους απέναντι. Για όλους τους άλλους, το ποτάμι είναι ένα εμπόδιο στο ταξίδι τους, ένα εμπόδιο που χρειάζεται τη βοήθεια ενός βαρκάρη για να ξεπεραστεί. Αλλά, για το ζευγάρι των σιωπηλών ανδρών που ζουν στην καλύβα κατά μήκος των όχθων της, αυτό το ποτάμι είναι δάσκαλος, φίλος και έμπιστος. Σιγά-σιγά, η σιωπή του Σιντάρτα αφήνει το ποτάμι να τον γεμίζει όλο και περισσότερο και η ψυχή του αρχίζει να καταλαβαίνει τη σοφία του. Οι εποχές, οι επιβάτες, η άνοδος και η πτώση του νερού, όλα επιφυλάσσουν μαθήματα για όσους έχουν αυτιά για να τα ακούσουν. Και τελικά, ο Σιντάρτα ήταν έτοιμος να ακούσει.
Ανάλυση
Στο τέλος της επιτυχημένης εμπορικής ζωής του Σιντάρτα, ένα πράγμα είναι σαφές: η κοσμική επιτυχία, ο πλούτος, το καλό φαγητό και η σεξουαλική ευχαρίστηση είναι επίσης ανίκανα να χαράξουν ένα μονοπάτι προς την αληθινή σοφία. Όπως η θρησκεία, ή, η τυφλή αφοσίωση, η εύρεση νοήματος στην επιχειρηματική επιτυχία, ή στον κοινωνικό θαυμασμό είναι ένα αδιέξοδο στο μονοπάτι. Στην αναπτυσσόμενη παραβολή, ο συγγραφέας αποκαλύπτει παραδοσιακά εμπόδια στην αληθινή σοφία, ενώ υπαινίσσεται τους κινδύνους της σύγχρονης κοινωνίας να αμβλύνει το πνεύμα και να συντρίψει την ψυχή κάτω από στρώματα καταναλωτισμού και απληστίας. Τελικά, όταν η ακεραιότητα του Σιντάρτα απειλείται και η θεϊκή του σπίθα θαμπώνει, βιώνει ένα ισχυρό όνειρο. Σε αυτό, ο Σιντάρτα ανακαλύπτει ότι το όμορφο ωδικό πουλί που κρατά η ερωμένη του Καμάλα είναι τώρα νεκρό στο κλουβί του. Το όμορφο τραγούδι σιωπά για πάντα. Αμέσως ο Σιντάρτα αναγνωρίζει ότι αυτό το πουλί αντιπροσωπεύει την ψυχή του, και στην απελπισία του, πιστεύει ότι το έχει σκοτώσει με τη δική του επιείκεια και απληστία. Αυτή η συνειδητοποίηση οδηγεί σε καταστροφική ντροπή για αυτό που έχει γίνει.
Η απελπισία τον οδηγεί τώρα να αφήσει τα πάντα πίσω και να βγει στην έρημο. Αυτό το ταξίδι κλείνει έναν κύκλο, από τον αφυπνισμένο Σαμάνο που κατευθύνεται για να ανακαλύψει τον εαυτό του πέρα από το ποτάμι, μέχρι τον συντετριμμένο μεσήλικα άνδρα που τώρα απελπίζεται στις όχθες του. Αντί να βρει τον εαυτό του, όπως φαίνεται, είχε χάσει τον εαυτό του στον κόσμο. Αλλά, είναι δίπλα στα νερά αυτού του ποταμού που ο Σιντάρτα βρίσκει ξανά ελπίδα, και σαν από κάποιο θαύμα, ο φίλος του Γκοβίντα τον βρίσκει, χωρίς καν να αναγνωρίζει τον παλιό του φίλο. Ο Γκοβίντα και ο Σιντάρτα χωρίζουν για άλλη μια φορά, αλλά αυτή τη φορά είναι ο Σιντάρτα που εύχεται στον Γκοβίντα καλό ταξίδι προς τα εμπρός, όσο παραμένει. Οι επαναλαμβανόμενοι κύκλοι διαχωρισμού και επανένωσης παίζουν κρίσιμο ρόλο στο ταξίδι του Σιντάρτα προς τη φώτιση, όπως θα είναι εμφανές στο τελευταίο κεφάλαιο.
Κεφάλαιο #4
Δίπλα στο ποτάμι
Σε αυτή την απλή καλύβα κατά μήκος του ποταμού, ο Σιντάρτα αρχίζει να βρίσκει ειρήνη. Σύντομα, η είδηση εξαπλώνεται για τους δύο σοφούς γέρους. Μερικοί προσκυνητές σταματούν ακόμη και κατά μήκος του δρόμου και μοιράζονται τις ιστορίες τους με το πρόθυμο ζευγάρι ακροατών. Οι δύο άνδρες, όμως, περνούν την ώρα τους ακούγοντας το ποτάμι και ακούγοντας μέσα του όλες τις φωνές των θεών, των ανθρώπων και των αγώνων τους, της φύσης και των μυστηρίων της. Μερικά πρωινά το ποτάμι φαίνεται να γελάνε ακόμη και με τους αγώνες τους. Σιγά-σιγά, ο Σιντάρτα αρχίζει να καταλαβαίνει. Το ποτάμι, συνεχώς μεταβαλλόμενο, είναι πάντα το ίδιο. Ακριβώς όπως το χαϊδεμένο αγόρι, ο Σαμάνος, ο πλούσιος έμπορος και ο απλός βαρκάρης είναι όλοι Siddhartha, επίσης. Και κάθε ενσάρκωση του Σιντάρτα, κάθε μέλλον του Σιντάρτα, ήταν όλοι παρόντες σαν το ποτάμι – πάντα ρέουν, αλλά πάντα είναι το ίδιο.
Καθώς αυτή η συνειδητοποίηση αυξάνει την ειρήνη και τη διορατικότητα στον πρώην βραχμάνο, το ποτάμι τον τερματίζει επίσης. Πρώτα, η Καμάλα, η πρώην ερωμένη του, δαγκώνεται από ένα φίδι κατά τη διάρκεια του προσκυνήματός της για να δει τον Γκοτάμα. Τώρα μαθήτρια του μεγάλου δασκάλου, αυτή και ο μικρός γιος της – το παιδί του Σιντάρτα – βρίσκουν το δρόμο τους προς την καλύβα του βαρκάρη πριν αυτή πεθάνει. Αποχαιρετά στοργικά την Καμάλα και της φέρνει γαλήνη καθώς αναπαύεται. Έχοντας πλέον επανασυνδεθεί με τον εαυτό του όταν αυτός ήταν ένα χαϊδεμένο βραχμάνο παιδί, ο Σιντάρτα παλεύει να αναθρέψει τον ατίθασο γιο του σε ένα τόσο ταπεινό περιβάλλον. Όταν με τα χρόνια, και ο γιος του εκφράζει την έντονη επιθυμία να φύγει και να βρει τον δικό του δρόμο, ο Σιντάρτα προσπαθεί να τον σταματήσει. Σύντομα, συνειδητοποιεί ότι έχει πλέον ανταλλάξει θέσεις με τον πατέρα του, ο οποίος προσπάθησε να κρατήσει τον νεαρό Σιντάρτα από το να φύγει πριν από πολλά χρόνια.
Αφήνοντάς τον να φύγει, ο Σιντάρτα σπάει τον κύκλο. Απελευθερώνοντας αυτόν τον τελευταίο αγώνα, βρίσκει ειρήνη με το παρελθόν του. Διαισθανόμενος ότι ο Σιντάρτα είναι πλέον έτοιμος, ο ταπεινός βαρκάρης του φεύγει κι αυτός. Περίμενε υπομονετικά την τελική αφύπνιση του Σιντάρτα πριν πεθάνει. Τώρα μόνος και πάλι στο ποτάμι, ο ηλικιωμένος μοναχός Govinda περιπλανιέται για άλλη μια φορά δίπλα από τον Siddhartha, για άλλη μια φορά χωρίς να αναγνωρίζει τον παλιό του φίλο. Διαισθανόμενος τη μεγάλη του ειρήνη, ο Γκοβίντα ζητά από τον Σιντάρτα τη διδασκαλία του. Ταπεινά, ο Σιντάρτα εξηγεί ότι έχει μάθει από το ποτάμι. Αυτός ο χρόνος είναι η ψευδαίσθηση, όχι ο κόσμος. Και ότι όλα τα πράγματα στη φύση και στον κόσμο έχουν σοφία να μεταδώσουν και έχουν αξία. Ότι όλα τα πράγματα αντηχούν με το ιερό om.
Μπερδεμένος από τα λόγια του φίλου του, ο Γκοβίντα έσκυψε για να φιλήσει τον φίλο του ευχαριστώντας τον. Εκείνη τη στιγμή, ο Γκοβίντα είδε όλες τις προηγούμενες ενσαρκώσεις του Σιντάρτα, όλα τα πρόσωπα που έχει φορέσει ο Σιντάρτα και όλα τα μονοπάτια που είχε περπατήσει, αλλά ήταν ακόμα εκεί το λαμπερό πρόσωπο του φίλου του. Νιώθοντας αυτή την επίγνωση να διαπερνά την καρδιά του σαν βέλος, είδε στο πρόσωπο του φίλου του, τον εξυψωμένο, τον Βούδα. Σε αυτό, κάθε αποκάλυψη που είχε αναζητήσει, κάθε διδασκαλία που είχε ακούσει ποτέ. Με αυτή την αποκάλυψη, ο Γκοβίντα έκλαψε.
Ανάλυση
Στο τελευταίο του ταξίδι προς τα μέσα, ο Σιντάρτα πρέπει να αντιμετωπίσει την απόλυτη αλήθεια: τον εαυτό του. Ταξιδεύοντας πίσω στην όχθη του ποταμού όπου ξύπνησε για πρώτη φορά, ο Σιντάρτα βρίσκει και πάλι την πηγή του. Είχε νηστέψει, προσευχηθεί και περίμενε χρόνια για να κατακτήσει τη σάρκα του. Στη συνέχεια, πέρασε δεκαετίες απολαμβάνοντας κάθε ευχαρίστηση που μπορούσε να προσφέρει η σάρκα, μόνο για να καταλήξει πιο μακριά από τον εαυτό του. Αλλά, μέχρι τώρα έχει απορρίψει το παραδοσιακό μονοπάτι ενός βραχμάνου, έχει αγκαλιάσει την ασκητική οδό του αγίου ανθρώπου και έχει απορρίψει τις πνευματικές διδασκαλίες καθώς και την χαϊδεμένη απόλαυση του πλούτου και του σεξ. Όλα αυτά είναι παγίδες που στήνει η κοινωνία, περιμένοντας να παγιδεύσει τον αληθινό αναζητητή στο δρόμο προς τη σοφία. Ο Σιντάρτα πρέπει να ξεχάσει και να θυμηθεί, να ξεχάσει και να θυμηθεί τον εαυτό του ξανά και ξανά για να καταλάβει το μάθημα.
Για να φτάσει στην ειρήνη, πρέπει τελικά να αντιμετωπίσει το παρελθόν του και τον πόνο που προκάλεσε στους άλλους ψάχνοντας μόνος του. Το ποτάμι είναι ευγενικό και φέρνει τους αγαπημένους του πίσω σε αυτόν για να λύσουν τις διαφορές τους. Το τελευταίο δώρο είναι ιδιαίτερα όμορφο, όταν ο Σιντάρτα συναντά για άλλη μια φορά τον παλιό του φίλο Γκοβίντα, ο οποίος είχε ξεκινήσει πριν από πολύ καιρό το μονοπάτι του μοναχού προς το Βουδισμό. Σε αυτή τη συνάντηση, ο Σιντάρτα μεταδίδει τα τελευταία του μαθήματα και μοιράζεται το δώρο της σοφίας του με ανυπομονησία με τον φίλο του. Δηλώνοντας ανοιχτά ότι η σοφία γίνεται ανόητη όταν λέγεται και μπορεί να κατανοηθεί μόνο χωρίς λόγια, μέσω της εμπειρίας. Είναι στο λαμπερό χαμόγελό του που ο Σιντάρτα τελικά αποκαλύπτεται στον φίλο του ως φωτισμένος. Για τον Govinda, βλέποντας αυτό στο πρόσωπο που αγάπησε πιο πολύ σε όλο τον κόσμο, η εμπειρία του φέρνει τη φώτιση που τόσο λαχταρούσε, σε μια ποιητική στιγμή κλεισίματος και χαράς. Σε αυτό, ο συγγραφέας αντηχεί τη μεταμορφωτική δύναμη της αγάπης ως την απόλυτη αλήθεια.
Τελική περίληψη
Αυτό το αγαπημένο κλασικό μυθιστόρημα εξερευνά τη βαθιά σοφία, αμετάδοτη μέσω των λέξεων, μέσα από την ιστορία ενός αναζητητή που αρνείται να συμβιβαστεί. Ακολουθώντας διάφορα μονοπάτια – από ένα προνομιούχο παιδί σε έναν άγιο άνθρωπο, από έναν πλούσιο έμπορο σε έναν ταπεινό βαρκάρη – ο Σιντάρτα αναζητά μια άμεση εμπειρία της πραγματικότητας και του θείου. Αυτή η ποιητική αφήγηση ασκεί διακριτική κριτική στη σύγχρονη δυτική θρησκεία και τον καπιταλισμό, τονίζοντας το κενό της ζωής που δαπανάται κυνηγώντας υλικά αγαθά, αντί εσωτερικό πλούτο. Ωστόσο, υποδηλώνει ότι μέσω της υπομονής, της συμπόνιας και του θάρρους, όλα τα πράγματα, ακόμη και η φώτιση, είναι εφικτά.
Τέλος,
Εμείς κάθε μέρα θα αφιερώνουμε κόπο και χρόνο για να σας παρέχουμε όλα αυτα τα υπέροχα βιβλία. Εσείς τώρα, μπορείτε να γίνετε
Δωρεάν μέλος στην ακαδημία, και να ενημερώνεστε μέσω e-Mail, για νέο Οπτικό-Ακουστικό υλικό και περιεχόμενο, πατώντας το πρασινο κουμπάκι πιο κάτω
Ή
Να κάνετε μία μικρή δωρεά των 12 ευρώ για να ενισχύσετε την φιλανθρωπική μας ομάδα "Η Καρδιά του Ήρωα" - (όλες οι εισηγησεις αποδεκτές)
Ή να γίνεται μέλοςστην κοινότητα του ήρωα με μόλις 36,5 ευρώ.
Πατώντας το μεγάλο πορτοκαλί κουμπί πιο κάτω,
Μπορείτε να δείτε περισσότερα για την δωρεά και την μελότητα
Πάτησε εδώ
Εκ της διεύθυνσης
Ευχαριστούμε για την ανάγνωση,
παρακαλώ αφήστε σχόλια και προτάσεις
για να μπορέσουμε να βελτιωθούμε για σας.
Τηλ επικοινωνίας +306940121292
FaceBook Michael A. Kinazides
e-Mail Kinazides@gmail.co
Youtube Michael A. Kinazides
Σας ευχαριστούμε πολύ, καλή συνέχεια στην ανάγνωση.