Ο πόνος μέσα από τη μεταφορά του άνεμου και του δέντρου

Ίσως η πιο σύντομη αλλά ουσιώδης συζήτηση που είχα ποτέ με κάποιον.

- Μιχάλη σε τι μας εξυπηρετεί ο πόνος; Λες να μην αποφεύγουμε την πόνο αλλά μεγαλώσουμε.

- Ακριβώς.

- Πως μπορεί ο πόνος να μας μεγαλώσει;

- Όπως ο άνεμος το δέντρο.

- Και αν το δέντρο σπάσει;

- Θα βγάλει καινουρια κλαδιά και θα είναι πιο δυνατά.

- Οκ το έπιασα.

- Και αν ο αέρας το ξεριζώσει;

- Τότε το δέντρο θα απλώσει τις ρίζες του προς το έδαφος και τα καινούρια κλαδιά του προς τον ουρανό και θα βρει τρόπο να μεγαλώσει. Και τα καινούργια κλαδιά θα είναι πιο γερά και πιο ευέλικτα.

- Κατάλαβα. Να ρωτήσω κάτι τελευταίο;

- Ναι. Ελεύθερα.

- Εσένα ποιος πόνος σε μεγάλωσε;

- Με ρωτάς ποιος ήταν ο μεγαλύτερος μου πόνος;

- Ναι.

- Να καταρρίπτεται η εικόνα του πιο σημαντικού ανθρώπου που είχες στο μυαλό.

- Τώρα σε νιώθω 1000%

- Το ξέρω. Συνέχισε να μεγαλώνεις. Συνέχισε να κρατάς την δίκη σου εικόνα όπως θέλεις. Εγώ το πήρα το μάθημα μου. Εσυ;

- Η αλήθεια είναι ότι και εγώ το είχα καταλάβει Μιχάλη αλλά ήμουν θυμωμένος, γιαυτο σε ρωτούσα με περίεργο τρόπο, αλλά τώρα το είδα από άλλη οπτική και είδα άλλο νόημα. Πως το έκανες αυτό σε 5’; Τόσο καιρό με βασάνιζε.

- Εσυ το έκανες αδερφέ μου. Ωστόσο σημασία δεν έχει τι είδες, αλλά τι αποφάσισες.

- Δεν μπορώ να στο εξηγήσω Μιχάλη.

- Τότε εισαι σε καλό δρόμο. Συνέχισε.

- Ευχαριστώ.

- Τον Θεό, όχι εμένα.

Ίσως καταλαβαίνεις τι έγινε, ίσως και όχι, αυτό που έχει σημασία είναι ότι άλλαξε όλος ο συναισθηματικός κόσμος του φίλου ήρωα μόνο και μόνο επειδή κατάφερε να δει το γεγονός από άλλη οπτική και έτσι βρήκε άλλο νόημα. Και το νόημα είναι που δημιουργεί συναισθήματα.

Αν νιώθεις άσχημα για κάτι, άλλαξε το νόημα που του έχεις δώσει.

---

M. Kinazides